Wydawnictwo Wielka Litera: Christian Unge - Przejdź przez wodę, krocz przez ogień

Cześć 😊 Pewnie macie już dość zapowiedzi, dlatego dziś mam dla Was bardzo przyjemną książkę, napisaną przez chirurga, który ma wiele talentów, a jednym z nich jest umiejętność przelewania słów na papier. Zapraszam na spotkanie z Christianem Unge i jego Przejdź przez wodę, krocz przez ogień. Długo zabierałam się do tej książki. Podchodziłam kilkukrotnie, jeździła w aucie – kiedy byłam pasażerem, to próbowałam czytać. I tak minęło pierwsze 40 stron, a później przepadłam. Świat Tekli Berg mnie pochłonął.

Pożar pobliskiego wieżowca stawia cały oddział Szpitala im. Alfreda Nobla w pogotowiu. Wezwanie na miejsce otrzymują zespoły ratunkowe, w tym Tekla Berg. ten wieczór nie jest łatwy, przed chwilą zaliczyła spotkanie z ranionym nożem gangsterem, a później wizytę służb specjalnych na oddziale. Przy okazji ratując dziecko przed śmiercią. Rannych z wieżowca przybywa. Kim jest meżczyzna poparzony tak, że ciężko dostrzec w nim człowieka. Dlaczego mówi Tekli o pływaniu i kogo jej przypomina?

'Płomienie wspinały się po jednej stronie wieżowca - tam, gdzie trwał remont elewacji - sięgały do połowy budynku. Czarny słup dymu wznosił się prosto ku delikatnie różowemu wieczornemu niebu, które starali się oprzeć zapadającemu mrokowi. Każdy w tych obrazów Tekla miała zapamiętać, ze szczegółami - taki dar, a zarazem przekleństwo. Drgnęła, kiedy zimne powietrze owiało jej kark, natomiast dwieście metrów dalej biło ciepło od ognia.'

 To nie jest prosta książka i wymaga skupienia. Akcja dzieje się z kilku perspektyw. Rozdziały i narratorzy się przeplatają. Początkowo te historie nie mają ze sobą punktów wspólnych, ale z czasem opowieści zaczynają się zazębiać i wpływać na siebie. Trochę denerwowały mnie imiona i nazwy Szwedzkie, bo ciężko mi je zapamiętać.

Autor zaskakuje na każdym kroku. Gangi, morderstwa i zamachy terrorystyczne, a pośrodku tego filigranowa lekarka żywiąca się amfetaminą i kawą. Tekla jest fascynującą postacią. Z jednej strony umysł ścisły i fotograficzną pamięć, która jest jej przekleństwem. To co raz zobaczy to wraca do niej w snach i na jawie, dlatego uzależniona jest także od środków nasennych – by przynajmniej móc chwilę odpocząć. Często myślami wraca do ciężkiego dzieciństwa, które sprawiło, że izoluje się od ludzi. Jednak czasami prosty impuls sprawia, że chciałaby prowadzić inne, lepsze życie.

 Podoba mi się wątek poparzonego mężczyzny, wokół którego tak naprawdę dzieje się cała późniejsza akcja. Jego pojawienie się, wzbudza w lekarce wspomnienia i nie pozwala jej egzystować. Powoli odkrywa ona przed nami swoje niepokoje i podobieństwa jakie widzi w nieznajomym.

W książce pojawia się wiele intrygujących postaci, które tworzą ciekawy kalejdoskop. Autor nie sili się na długie i barwne opisy, ale nie psuje to całości. Bardzo podoba mi się jej klimat, taki trochę surowy i mroczny. Jestem bardzo ciekawa kolejnych części i przygód lekarki. Mam nadzieję, że pojawią się na portalu www.czytampierwszy.pl